Boyun, omurgadaki en hareketli bölge olup, yaklaşık 7-7,5 kg ağırlığı taşımaktadır. Boyun yapısı, 7 adet omur, arka tarafta faset eklemleri, omurların arasında önde disk adı verilen yastıkçıklar ve arka tarafta deliklerden çıkan spinal sinirlerden meydana gelir. Omurilikten çıkan 8 tane sinir, hareket ve duyularla ilgili iletileri baş, omuz, kollar ve göğüs kafesi arasında sürekli olarak dolaştırır.

Boyun, majör kan damarlarını, hava ve yemek pasajını, spinal kord ve sinirleri içeren bir yapıdır. Bu yapılar, baş ve vücut arasındaki bağlantıyı sağlar. Hayati öneme sahip olan yapılar, boyundaki dar alanda yer almaktadır. Vücuda göre başın hareketliliği boyun tarafından sağlanır. Boyun yapısı öncelikle vertebral kolon tarafından oluşturulmuştur. Ön tarafta bulunan hyoid kemik, trakeal kartilaj ve aerodijestif ile laringeal boşluğu desteklemektedir.

Boyun kasları, ön tarafta laringeal ön kaslar, hyoid ve sternum arasında yer alır. Ayrıca hyoid kemikle mandibula, dil ve styloid arasında bir bağlantı bulunur. Digastrik kas, hyoide kadar uzanır ve buradan anteriora mandibulaya doğru çıkar. Sternokleidomastoid (SCM) kası, boynu ön ve arka kısımlara ayırır. Arkadaki üçgen genellikle muskuler yapıdadır. İçinde hayati yapıları barındıran ön taraftaki üçgende kaslar tarafından küçük üçgenlere ayrılmıştır. Digastrik kas, ön ve arka tarafı submandibuler üçgeni meydana getirir. Bu üçgen, orta tarafta ön karınlar arasında bulunur. Vasküler üçgen ise Digastrik ve hyoidin altında olur. Omohyoid kası, hyoid ve skapula arasındaki SCM çevresinde doksan dereceyle dönen oldukça küçük bir kastır.

Boyunda kranial sinirlerin servikal kökleri ve majör dalları yer alır. İki santimetre kalınlığındaki omurilik, beyinden aldığı iletileri vücuda ileten önemli bir yapıdır. Baş ile kalp arasında kan taşıyan dört ana atardamar, boyun bölgesinden geçmektedir. Servikal omurgayı yani boynu oluşturan boyun vertebraları yukarıdan aşağıya doğru C1'den C7'ye kadar numaralandırılır. Vertebraların enseden hissedilen çıkıntıları bulunmaktadır. Vertebraları birleştiren bağlar ve kaslar burada yapışır. Nazik bir yapısı olan omurilik, vertebraların merkezinden geçmekte ve korunmaktadır. Servikal sinirlerin görünümü bir çam ağacının dalları gibidir. Bu dallar, vertebraların arasındaki foramina denen küçük deliklerden çıkar. Vertebraların arasında onlara yapışık disk adı verilen yapılar bulunur. Bu diskler, şok etkisi gösteren darbeleri emer ve omurlara ulaşmasını engelleyerek yastıkçık vazifesi görür. Diskler, omurların birbirine sürtmesini engelleyen jöle kıvamında yastıkçıklardır. Üzerlerine düşen yükü dengeli olarak diğer alanlara iletme görevini yaparlar. Boyunda omurlar ve diskler güçlü bağlarla birbirine tutunur. Bu kaslarla esneklik kazanarak kuvvetlenir. Bel omurlarının arasındaki diskler gibi, boyundaki omurlardaki diskler de sert ve fibröz kapsülle çevrelenen jelatinöz merkezden oluşur. Arka bölgelerle sağlı sollu faset eklemlerle başlar.

Sağlıklı bir boyun yapısı dengelidir. Bu dengenin sağlanması, boyun omurgasının doğal eğimine bağlıdır. Eğimin korunması, boynun rahat ve ağrısız olmasını sağlar. Eğimin bozulması halinde, boyun omurgasında bozulma ve dejenerasyon başlar. Bu durumda boyun ağrıları ve kollarda ağrı oluşmaya başlar.